Een zwarte dag voor ons land

Vanavond rond 21u15 zijn 28 mensen waarvan 22 kinderen omgekomen bij een busongeval in Zwitserland!
We leven natuurlijk mee met familie, vrienden, kennissen, dit is zo erg!

Draadjes eruit

Vrijdag 9 maart mochten Yenthe zijn draadjes eruit,
Björn is hem dan 's middags van school gaan afhalen, want rond 15u moesten we bij de huisarts zijn.
Yenthe was heel fier, en zette hem neer, tot de dokter aan het eerste draadje trok, dat deed een beetje pijn en vanaf toen was hij bang.

Björn en ik hebben hem dan moeten vasthouden, want ja, die draadjes moesten er wel uit.
En wenen, alhoewel het zo gene pijn kon doen hoor, het was meer van de schrik.
Toch had ik er enorme compassie mee, ocharme.
Ik was dan ook blij toen ze eruit waren!
Zijn wonde ziet er mooi uit, gelukkig maar!

Yenthe met zijn wonde:

Yenthe genaaid

Heel de week ging alles goed, vrijdag brak aan en het weekend was in zicht!
Ik was vrijdag thuis en ging met Björn 's morgens boodschappen doen.
Eerst gingen we naar Horteco (tuinbouwschool) onze wekelijkse inkoop van de groenten doen.
Dan hebben we dat thuis afgezet en gingen we door naar Aldi, Tom&Co.. althans dat was de bedoeling.

We hadden net 2 voeten in Tom&Co gezet, dat mijn gsm af ging, Ik zag de naam van Yenthe zijn school staan en zei tegen Björn " 't is de school van Yenthe!' We kregen te horen dat Yenthe tijdens de speeltijd gevallen was met zijn hoofd op de rand van de borduur, en dat we hem moesten komen halen en hij beter naar de spoed kon gaan, want ze dachten dat het wel genaaid zou moeten worden.

Toen wij toekwamen had Yenthe er al een verband om heen dus konden we weinig zien.
Ik ben dan met de directeur en Yenthe naar spoed gereden en Björn is thuis eerst de SIS kaart gaan halen ( die lagen al klaar om op weekend naar papa te gaan)

Op spoed aangekomen hebben we toch een 10 minuten moeten wachten,
Dan riepen ze ons binnen, het was de hoofdspoedarts, ( gene al te vriendelijke)
Hij haalde het verband eraf dat de school had aangebracht, ik keek mee... en draaide me weer om.
De dokter zei ' dat moet genaaid worden!' Ik ben dan buiten gegaan en Björn en de directeur zijn bij Yenthe gebleven. Ik heb wel alles van aan de deur van op afstand gevolgd!

Yenthe'ke schreeuwde enorm, het kind heeft dit nog nooit meegemaakt ( gelukkig maar)
Is de eerste keer dat hij voor een 'ongeval' op spoed komt!
Die dokter was dan bezig tegen Yenthe ' dat kan geen pijn meer doen hé' en Björn was dan Yenthe beetje mee aan het sussen, zegt diene tegen Björn ' wij zullen hem wel gerust stellen' Later omdat Yenthe bleef wenen zei hem ' ik krijg het op mijn zenuwen' maar dokter C is voor zo'n gedrag bekend hoor!

Uiteindelijk heeft Yenthe dat allemaal heel flink doorstaan!
Hij heeft 5 draadjes.